Gravity ~ Yercekimi

AT 372 MILES ABOVE THE EARTH
THERE IS NOTHING TO CARRY SOUND
NO AIR PRESSURE
NO OXYGEN

Bu ifadelerle baslayan harika bir uc boyutlu uzay filmi. 


Ozellikle "bilim kurgu filmi" dememeyi tercih ettim. Cunku gorseller ve konu gayet gercekciydi. Ozellkle gorseller ve cekimler, ustune basa basa tekrarlamak istiyorum ha-ri-kay-di. Sade bir uzay filmi senaryosu ancak bu kadar basarili cekilebilirmis. 



Filmin konusundan BeyazPerde.com'da su sekilde bahsedilmis:

Dr. Ryan Stone zeki bir tıp mühendisidir ve emekliliğinden önce son görevine çıkan yetenekli ve deneyimli astronot Matt Kowalsky'nin yönetimindeki mekikte ilk uzay yolculuğuna çıkar. Herşey yolunda gibi görünürken rutin bir keşif yürüyüşü sırasında bir felaket yaşanır. Mekik çarpan bir cisim sonucu paramparça olur. İki bilim insanı uzay boşluğunda yapayalnız kalırlar. Yeryüzü ile iletişimleri tamamen kopmuştur ve sonsuz karanlıkla başbaşadırlar. Şimdi korkunun yerini panik alır, üstelik var olan sınırlı oksijenleri de gitgide tükenmektedir. İkili eve, dünyaya dönüş yolunu bulabilecek midir?

Asagidaki kisim tamamen benim yorumlarim olup, film hakkinda detayli bilgiler icermektedir!

Siradan bir uzay filmi gibi gorunen Yercekimi'nin dugum noktasi iste burada baslar: Birbirinden cok farkli karakterlere sahip iki bilim insani Dr. Stone ve Matt Kowalsky uzay boslugunda kalmislardir. Adi ustunde bosluk. Fakat Kowalsky [George Clooney], ilk andan itibaren profesyonel bir astronot olmasinin yanisira pozitif dusunce gucuyle o uzay boslugunu adeta gokkusaginin renklerine boyamakla mesguldur. Bu kaza sonrasi muhtemelen oleceginin bilincinde olmasina ragmen bulunduklari boslukta manzaranin muhtesemliginden, gunesin dogmakta oldugundan bahsedebilmektedir. [Romantik adam uzayda bile kendini belli ediyor :)] Dr. Stone [Sandra Bullock] ise tam tersine, filmin gerilim kanadini temsil etmektedir. Dusmeye basladiklari andan itibaren kendini olume odaklayip, kisitli oksijen kaynagini daha hizli tuketmeye yonelik yanlis davranislarda bulunmaktadir.

Kowalsky'nin azmi icin yeryuzu ile iletisime gerek yoktur. Sadece dusunce gucuyle de zorluklarin ustesinden gelinebilecegine ve yasamak icin her zaman nedenler olduguna, pes etmemesi gerektigine inandirir Dr.Stone'u. Fakat Stone'u ikna etmesinin ardindan yine turlu aksilikler sonucu uzay bosluguna savrulur Kowalsky.

Buradan sonrasi tamamen Dr. Stone'nun yasam savasidir. Daha dogrusu filmi izleyen herkesin :) [Yonetmen basarisi boyle birsey olmali.] Yakitin bitmesiyle beraber pes ettigi noktada Kowalsky'nin hayali konuk olur uzay aracina. Ve yakit bitmis olsa da mutlaka alternatif bir yol oldugunu, bakis acisini degistirmesi gerektigini soyler Stone'a. Nitekim onerdigi yontem ise yarar, kurtulusa dogru giden yolda.

Filmin sonunda Dr. Stone bir kumsala ulasabilmistir. Karaya ulastigi anda kumlara tutunup kalkmaya calisir, kalkamaz, o an yercekimini hisseder, gulumser. O gulumseyis bence filmin ozetidir. Ve bu bahsettigim kismin en begendigim sahnelerden biri oldugunu soylemeliyim. Sukredebilmek icin cok cesitli sebepler aramamak lazim sanki. Sadece yercekimini hissedebiliyor olmak da bir sukur sebebiymis.

Ve bir de Kowalsky'nin hayalinin onerdigi altenatif yontem icin yaptigi bir aciklama vardi: "Aslinda her inis bir cikistir." Bunun ustune laf soylemeye luzum gormuyorum. Belki mutlu son karesinde sadece Sandra Bullock var gibi gorunse de, bu Clooney'in pozitif dusunce gucunun zaferiydi. Dolayisiyla, dikkatli bakanlar o kumsalda onun da ayak izlerine rastlamistir.


***

Filmi izleyenlere bir bilet fiyatina harika bir uzay yolculugu, akabinde tonla gerilim ve sonunda kurtulus ve sukur duygularini "birebir" yasattigi icin tesekkurler gondermek gerekiyor, yonetmen Alfonso Cuarón'a :)


iyi seyirler...

***

Buyrunuz trailer: