Sabah sifir moralle uyanip ise gelince, "bir bolum Leyla ile Mecnun" acip gune daha anlamli baslayabilmeyi umuyorum. Tipki gecen yaz oldugu gibi. Benim hayatimin tekerruru de bu olsa gerek :)
Ve rastgele bir yerden baslattigimda, denk gelen sahneye buyrunuz:
Zekiye: İskender Bey, ben artik gidiyorum. Beni misafir ettiginiz icin tesekkur ederim diyecektim.
İskender: Nereye boyle? Yeni bir yer falan mi? Yeni bir yer mi ayarladiniz?
Zekiye: Herkes kendi evinde uyanmaliymis Iskender Bey. Hele boyle ayri dunyalarin insanı olunca… Tesekkür ederim hersey icin.
İskender: Zekiye Hanim, birgun biri cikar karsiniza, aniden tutar elinizden sizi, baska diyarlara goturur sizi, ne oldugunuzu anlayamadan bambaska bir dunyada bulursunuz kendinizi. Sadece size ait olan bir dunyada. Umarim kuracaginiz dunya, yoktan sebeplerle yikilmaz Zekiye Hanim....
***
Soz konusu sahne: Leyla ile Mecnun 30. Bolum 51. dakika
No comments:
Post a Comment