L&M ~ Kucuk Kara Balik vs. Prenses

Rutin Leyla ile Mecnun seanslarimdan birinde bu video'ya denk gelince, cok ozel buldugum icin paylasma geregi duydum. Ben bu diziyi cok seviyorum! [Sanirim bloguma ugrayip da bunun farkina varmayan yoktur :)] Karakterleri de Mecnun'u da... Fakat, dizide de gercek hayatta da iki Leyla arasinda kalmis [yani ikisiyle de ayni surecte birseyler yasamakta sakinca gormeyen] Mecnun'lara tahammul edemiyorum. [ve de iki Mecnun arasindaki Leyla'lar icin de aynisi gecerli]. 2 yil once tv basinda ilk izledigimde icim burkulmustu ama bu sefer icimden "Ohh" diyerek izledim :)

"Yaa nasil soylenir, hic bilmiyorum" ile baslayan diyaloglar vardir; mukemmel ovgu cumleleri ile devam eden. Sanki bir gunah cikarma ayinindeymiscesine savrulan laflar; belki karsidakinin yuzune bile bakamadan, bakacak cesareti kendinde bulamadan... 

Fakat; her nasilsa, henuz diger kapi kapanamadan bir baskasinin kapisina dayanabilecek kadar yüzsüz [ya da cok yüzlü mü demeliyim?!] olabilenler de var. Cok sukur ki; Yaratici her yerde. Su mektubu yazdiracak kadar dengeli, adaletli, merhameti sonsuz...

"Sevdiğin birini kaybetmenin ne demek olduğunu bilirim. Yüzünde hep bir hüzün olur insanın. Gülerken bile gözlerinde saklar onu, mutlu olurken bile gizliden gizliye pişmanlık duyar. Sen, sen gülünce, sen gülünce çok güzel oluyorsun tenten kafa. sen hep gül. Çünkü her masalın sonu güzel bitiyor. Senin bir masal dünyan var ve orada kara balıklar değil prensesler olmalı. Hep mutlu olman dileğiyle…

Sedef… Leyla… Ya da işte her kimse…"

***

dipnot: Leyla ile Mecnun - 55.bolum