Bogurtlen Kışı

Bogurtlen Kışı, Sarah Jio ile tanisma kitabim. Kapak tasarimi gibi "pembe" bir kitap, insanin direk kalbine dokunan cinsten.

Roman, yasantilari ic ice gecmis iki bayanin [Vera Ray ve Claire Aldridge], aralarinda 80 yil olan iki farkli "bogurtlen kisi" donemine isabet eden hikayelerinden olusuyor. Kitap; bu iki hikayenin onceleri-sonralari seklinde, biraz Vera biraz Claire arasinda gecisler yapan bir kurguya sahip. [Ozellikle bu olayi begendim. Malum, kurgu duskunuyumdur ve hatta kendi nacizane hikayelerimde de sirali anlatimdan ziyade, once-sonra karisimi yapmayi seviyorum :)]

ara not: Bogurtlen Kisi, olagan disi bir sekilde, mayis ayinda havanin bozmasi, hatta kar yagmasidir.

Kitap, Vera'nin hikayesiyle basliyor. Vera Ray, otelde hizmetli olarak calisan ve bu sekilde en degerli varligi, oglu Daniel'i yetistirmeye calisan bir annedir. 1933 yilinin mayis ayinda, Seattle'da herkesi saskinliga ugratan Bogurtlen Kisi Vera icin tarifi mumkun olmayan felaketlerin isaretcisi mahiyetindedir. Aklini evde oglunun yaninda birakmak suretiyle gece vardiyasina gitmek zorundadir Vera. Dondugunde oglunu evde bulamaz. Caresizlik icinde kendini sokaklara atip oglunu aramaya baslar. Fakat, Daniel'e ait bulabildigi tek sey, oyuncak ayisi Max'dir. Sonrasi, evladini kaybetmis annenin cabalariyla dolu, oldukca huzunlu bir hikaye. 

Diger hikaye Claire'e ait. Bilindik bir gazetede muhabirlik yapan Claire ise 2013 mayisinda yasanan Bogurtlen Kisi sabahina gozlerini acar. Amiri tarafindan bu dogaustu olayin haberini yapmakla gorevlendirilir. Yaptigi arastirmalar Claire'i, 1933 yilinda yasanan Bogurtlen Kisi'na ve dolayisiyla Vera'nin hikayesine goturur. Bu arada Claire de zor bir donem gecirmektedir. Hazin bir kaza gecirmis ve hamileliliginin son demlerinde bebegini kaybetmistir. Anlasilan kader aglarini ormeye 80 yil oncesinden baslamistir bile...

Claire'in makalesini yazma sureci tam anlamiyla bir dedektiflik macerasi. Okuru soluksuz birakip, sayfalara kitleyecek cinsten :) Claire, arastirmalar yapip sirlari cozdukce sasirtici gercekler aciga cikiyor. Her bir bulgu, iki hikaye arasindaki dugumleri pekistiriyor. 


***

Altini Cizdiklerim

Hepsinden cok, onu tekrar gulumserken gormeyi ozluyordum. Gecmisle ya da gelecegin belirsizligiyle golgelenmemis olan bir gulumsemeyle...
sh 121

Mutlulugu, sanki cikmayan bir kalemle yazilmiscasina uzerinden okunuyordu.
sh 177

Gozlerimi kapatarak, sevilme hissini hafizama kazimaya calistim. Gercekten sevilme hissini...
sh 199

Sirlar boyledir, her zaman yollarini bulurlar. Bu bir omur surse de.
sh 329

Iste o an anladim. Ethan'in beni affetmesine degil, kendi kendimi affetmeye ihtiyacim vardi.
sh 337

Ethan cebinden anahtarlarini cikardi. Anahtarlarin sesi, ayni zamanda "birlikte" yol alan iki insanin sesiydi.
sh 341

Onun hayati, son bolumu eksik olan aci bir roman gibiydi. Guzel bir roman. O romani bulmus, tozunu uflemistik. Ve artik onu okumamizin vakti gelmisti.
sh 347


***

Herkesin hayatinda cok fazla tevafuk, denk gelme vardir muhakkak. Ama kitapla ilgili, nacizane elestirim, tesaduflerin biraz abartili gelmis olmasi. "Artik bu kadari da fazla" dedigim kisimlar olmustur :)

Dili anlasilir, okumasi oldukca kolay, duygu yuklu bir roman. Romantik kitap meraklilarina tavsiye edilir ;)

***

dipnot1: Kitapta gecen ince bir nokta, eger bir mezarda bogurtlen yetismesi, merhumun cok ozel biri olduguna isaretmis. Bu inanisa gore bogurtlen cicekleri, korumak istedikleri ruhlarin mezarlarini secerlermis.

dipnot2: En sonda Jio'nun bir notu var. Radyoda dinledigi bir sarkidan esinlenip, bu romani yazmaya baslamis. Jio'ya ilham veren bu sarkiyi dinlemek isteyenler, buyrunuz:

Hilary Kole - Blackberry Winter