Yilbasi...
Cok ozel, en guzel dileklerimizi ilettik sevdiklerimize. Hep "daha iyisi, daha hayirlisi"ni ekledik temenni cumlelerimize. Hatta hediyeler aldik, mutlu etmeye calistik birbirimizi. Kimilerimiz yine hedefler koydu kendine :) Ama gerceklesir ama gerceklesmez... Maksat gonulden gecirebilmek.
Gecen yil, film seridi gibi akti gozumuzun onunden. Seridin bazi kisimlarinda basimizi cevirdik, moralimiz bozuldu. Bazi kisimlarinda durdurup, bir daha izlemek istedik gulumseyerek. Kimi olaylara mudahale etmek, degistirmek, baska turlu yasamak istedik. Ama tabi ki mumkun olmadigini gorduk. Dersler hanesine ekledik; bu yil benzer bir firsat dogarsa, daha dogru yasayabilmek adina.
Rakamlarin ne oldugu cok onemli olmasa da yeni bir yila girmisiz bile. 10'dan geriye dogru saymayanlar bile girdi, yapacak bisey yok :) Hayirli, ugurlu baslangiclar olsun hepimiz icin. Bu seneki ilk yazima Ismail Abi ile basladim, yine en sevdigim Leyla ile Mecnun sahnelerinden biri ile... Onun safligi, temizligi bulassin istedim. Yeterince istedikten sonra, boz bulanik gokyuzunde bile bizi mutlu edecek kar tanelerini gorebilecegimizi anlatmak istedim. Zaten kar yagmayan yilbasi mi olur muymus? :)
Yilin Ilk Anektodu:
Sabah annemi aradim. Hal hatir filan... Konusmayi su dilekle bitirdi: "Kizim iyi ki aradin, ben de merak ediyordum acaba uyanmis midir diye. Allah habersiz birakmasin seni de..."
Nitekim anne dilegi gerceklesmez miymis hic?!
Telefonuma bilmedigim bir numaradan 2 bos kisa mesaj geldi. 2si de birbirinden bos, fakat bir o kadar anlamli :)
***
Mutlu, hayirli yillar olsuuun.
Saglik, sevgi, basari ve kismet getirsin herkese :) Ha bir de hayirli, anlamli haberler, bos olmayan mesajlar :)
No comments:
Post a Comment